بوراکس برای پوست

در دل زمین، جایی که طبیعت رازهای خود را پنهان می‌کند، ماده‌ای معدنی به نام بوراکس خودنمایی می‌کند. جواهری سپید و لطیف که با نام‌های دیگری چون بورات سدیم، تترابورات سدیم، یا تترابورات دسیدراته سدیم نیز شناخته می‌شود. این کریستال نرم، که به آسانی در آب حل می‌شود، گاهی با جوش شیرین مقایسه می‌گردد، اما باید بدانیم که بوراکس خاصیتی قلیایی‌تر دارد و قوی‌تر عمل می‌کند.

اگرچه بوراکس نمکی از اسید بوریک است، اما از نظر ساختار شیمیایی با آن تفاوت دارد و به همین دلیل، خطرات کمتری به همراه دارد. با این حال، نباید فراموش کرد که هر ماده‌ای، حتی بی‌ضررترین آن‌ها، اگر درست استفاده نشود، ممکن است مشکلاتی ایجاد کند.

در این مطلب، می‌خواهیم به کاربردهای کمتر شناخته شده بوراکس بپردازیم، از جمله استفاده از آن در مراقبت از پوست؛ موضوعی که همیشه سوال‌برانگیز بوده و نیاز به بررسی دقیق دارد. باید ببینیم که آیا این ماده معدنی می‌تواند به عنوان یک راهکار زیبایی عمل کند، یا اینکه خطرات احتمالی آن بیشتر از فوایدش است.

همچنین، لازم به ذکر است که بوراکس در هوای خشک، رطوبت خود را از دست می‌دهد و به پنتا هیدرات سدیم تترابورات تبدیل می‌شود؛ تغییری که می‌تواند بر خواص و کاربردهای آن تاثیر بگذارد.

بوراکس چه کاربردهایی دارد؟

بوراکس، ترکیب معدنی شناخته‌شده‌ای است که نام آن را در میان فهرست مواد تشکیل‌دهنده‌ی بسیاری از محصولات شوینده و پاک‌کننده مشاهده می‌کنیم. اما علت این حضور گسترده و محبوبیت فراوان چیست؟

در ادامه به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت:

• نرم‌کننده‌ی آب: در برخی مناطق، آب دارای سختی بالایی است که ناشی از املاح فراوان موجود در آن می‌باشد. بوراکس با کاهش این املاح، آب را نرم‌تر کرده و موجب بهبود عملکرد مواد شوینده می‌گردد. در نتیجه، لباس‌ها و ظروف به شکل موثرتری تمیز خواهند شد.
• از بین‌برنده‌ی لکه‌ها و آلودگی‌ها: بوراکس به مثابه یک پاک‌کننده‌ی قوی عمل نموده و قادر است لکه‌های سرسخت و آلودگی‌های گوناگون را از سطوح مختلف زداید. لکه‌های ناشی از چای، قهوه، چربی و سایر مواد، در برابر قدرت پاک‌کنندگی بوراکس تسلیم خواهند شد.
• حذف‌کننده‌ی بوهای نامطبوع: هیچ‌یک از ما علاقه‌ای به استشمام بوهای ناخوشایند نداریم. بوراکس با جذب و خنثی‌سازی عوامل ایجادکننده‌ی بوی نامطبوع، فضایی مطبوع و سرشار از تازگی را به ارمغان می‌آورد.
• بهبوددهنده‌ی عملکرد شستشو: افزودن بوراکس به پودر لباسشویی، عملکرد آن را بهبود بخشیده و موجب می‌گردد لباس‌ها به شکلی به مراتب تمیزتر و درخشان‌تر شسته شوند.

افزون بر این، بوراکس تنها در امور نظافتی کاربرد ندارد؛ بلکه در حوزه‌ی هنر و صنایع دستی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. هنرمندان و صنعتگران از این ماده در ساخت محصولاتی نظیر اسلایم و زیورآلات بهره می‌برند.

همچنین، بوراکس به عنوان یک حشره‌کش طبیعی عمل کرده و در مبارزه با حشرات موذی همچون سوسک‌ها، مورچه‌ها و کک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این وجود، لازم است در استفاده از این ماده، احتیاط نموده و آن را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

به طور خلاصه، بوراکس ترکیبی چندمنظوره و کارآمد است که در هر خانه‌ای به آن نیاز خواهیم داشت. این ماده در زمینه‌های مختلف از نظافت گرفته تا هنر و دفع حشرات، یاری‌رسان ما خواهد بود.

کاربردهای بوراکس برای پوست

بوراکس، یک ترکیب شیمیایی با فرمول سدیم تترابورات ده‌آب (Na₂B₄O₇·10H₂O)، کاربردهای متنوعی در محصولات مراقبت از پوست دارد. با این حال، استفاده‌ی مستقیم آن به عنوان یک درمان موضعی برای مشکلات پوستی، به طور کلی توصیه نمی‌شود. مهم است به خاطر داشته باشید که پوست، یک ارگان حساس است و مواد شیمیایی مختلف می‌توانند واکنش‌های متفاوتی را در افراد مختلف ایجاد کنند.

کاربرد بوراکس در محصولات مراقبت از پوست:

در صنعت مراقبت از پوست، بوراکس اغلب به عنوان یک عامل نگهدارنده و عامل امولسیفایر در فرمولاسیون محصولات مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. این بدان معناست که بوراکس به پایدار ماندن ساختار محصولات کمک می‌کند و همچنین مانع از رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها در آن‌ها می‌شود. به همین دلیل، بوراکس در انواع محصولات نظیر:

• کرم‌ها: در برخی کرم‌ها برای کمک به پایدار ماندن فرمولاسیون و جلوگیری از رشد میکروب‌ها استفاده می‌شود.
• لوسیون‌ها: مشابه کرم‌ها، در برخی لوسیون‌ها برای امولسیون و جلوگیری از تخریب مواد استفاده می‌شود.
• شامپوها و ژل‌های شستشو: در این نوع محصولات، بوراکس به عنوان یک نگهدارنده عمل می‌کند و از رشد میکروارگانیسم‌ها جلوگیری می‌کند.
• نمک‌های حمام و بمب‌های حمام: در محصولات حمام برای جلوگیری از رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها و حفظ کیفیت محصول به کار می‌رود.

مکانیسم اثر:

• ضد میکروبی: بوراکس اثرات ضد میکروبی دارد و رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها را مهار می‌کند.
• امولسیون‌کننده: بوراکس می‌تواند به ترکیب و مخلوط شدن مواد مختلف در محصول کمک کند.
• نگهدارنده: به حفظ کیفیت محصول و جلوگیری از فساد کمک می‌کند.

نکات مهم :

• استفاده‌ی مستقیم: استفاده‌ی مستقیم بوراکس به عنوان یک درمان موضعی برای مشکلات پوستی، مورد تایید و توصیه نیست و به طور کلی توصیه نمی‌شود. اگرچه ممکن است در برخی منابع ادعاهایی در این خصوص وجود داشته باشد، اما تاکنون شواهد علمی و قابل اعتمادی برای اثربخشی آن در درمان‌های موضعی، وجود ندارد. به یاد داشته باشید که پوست هر فرد واکنش‌های متفاوتی نسبت به مواد مختلف نشان می‌دهد.
• عوارض جانبی: استفاده‌ی نادرست یا بیش از حد از بوراکس می‌تواند منجر به تحریک پوست، سوزش، قرمزی، و واکنش‌های آلرژیک شود.
• غلظت: غلظت استفاده از بوراکس در محصولات مراقبت از پوست به‌طور قابل توجهی کنترل می‌شود تا عوارض جانبی حداقل باشد.
• تشخیص: اگر مشکل پوستی دارید، با یک متخصص پوست مشورت کنید. خود درمانی با مواد شیمیایی، بدون مشورت با پزشک، می‌تواند مضر باشد.

در نهایت، استفاده‌ی مناسب از بوراکس در فرمولاسیون محصولات مراقبت از پوست، تحت کنترل و نظارت متخصصان صورت می‌گیرد و در غلظت‌های مشخص و ایمن به کار برده می‌شود.

آیا استفاده از بوراکس برای پوست مضر است؟

استفاده از بوراکس در محصولات مراقبت از پوست، موضوعی است که نیازمند بررسی دقیق و توجه به جنبه‌های مختلف است. در حالی که بوراکس یک ماده معدنی طبیعی است و در برخی کاربردها، مانند صنعت، برای حفظ و نگهداری استفاده می‌شود، استفاده‌ی مستقیم آن به عنوان یک درمان موضعی برای مشکلات پوستی، با احتیاط و درک کامل عواقب احتمالی آن، باید صورت گیرد.

شاید این تصور وجود داشته باشد که به دلیل طبیعی بودن، استفاده از بوراکس کاملاً بی خطر است. اما این تصور کاملا نادرست است. مطالعات و تجربیات نشان داده‌اند که حتی مواد طبیعی می‌توانند در صورت استفاده نادرست یا با غلظت‌های نامناسب، عوارض جانبی و مشکلات پوستی ایجاد کنند. در واقع، مهم است که بین شناخت یک ماده به عنوان ماده طبیعی و ارزیابی کامل تأثیر آن بر پوست، تمایز قائل شویم.

بوراکس می‌تواند به عنوان یک عامل ضد میکروبی عمل کند، اما این به معنای بی‌خطر بودن آن برای پوست نیست. در غلظت‌های بالا یا در صورت وجود حساسیت‌های فردی، ممکن است واکنش‌های پوستی، از جمله قرمزی، سوزش، تحریک و یا حتی آلرژی ایجاد کند. علاوه بر این، عدم وجود اطلاعات دقیق در مورد نحوه‌ی تاثیر بوراکس بر روی پوست در درازمدت، نگرانی‌های بیشتری را ایجاد می‌کند.

به دلیل عدم اطمینان در مورد اثرات بلندمدت و احتمالی واکنش‌های پوستی، استفاده از بوراکس به عنوان یک درمان موضعی برای مشکلات پوستی، بدون مشورت با پزشک یا متخصص پوست، به شدت توصیه نمی‌شود. اگر به دنبال راهکارهای طبیعی برای مراقبت از پوست هستید، استفاده از مواد اثبات شده و مورد تأیید در محصولات مراقبت از پوست، که توسط متخصصین پوست تایید شده‌اند، بهتر و ایمن‌تر است.

در نهایت، به یاد داشته باشید که سلامت پوست یک مسئله‌ی شخصی است و هر فردی باید با توجه به نوع پوست و حساسیت‌های خود، راهکارهای مراقبت از پوست را انتخاب کند. برای تصمیم‌گیری در مورد استفاده از بوراکس، مشورت با متخصص پوست ضروری است.

موارد ایمنی که برای استفاده از بوراکس برای پوست باید رعایت کرد :

ماده محرک پوست

استفاده از بوراکس ممکن است با واکنش‌های پوستی تحریک‌کننده همراه باشد. گزارش‌های متعددی از تجربه سوزش، قرمزی، و خارش پوست پس از تماس با بوراکس وجود دارد. این واکنش‌ها به‌طور بالقوه به عوامل مختلفی، از جمله غلظت بوراکس، میزان تماس با پوست و حساسیت‌های فردی مرتبط هستند.

به طور کلی، هرگونه تماس ماده‌ای با پوست، چه به‌صورت موضعی و چه در اثر استفاده نادرست یا غلظت نامناسب، می‌تواند منجر به واکنش‌های تحریک‌کننده، از جمله سوزش و قرمزی، شود. مهم است که به تنوع در حساسیت‌های پوستی بین افراد توجه شود؛ افرادی که به مواد خاص آلرژی دارند یا پوست حساسی دارند، ممکن است واکنش‌های شدیدتری به بوراکس نشان دهند.

به‌منظور به حداقل رساندن ریسک واکنش‌های منفی، قبل از هرگونه استفاده از بوراکس به عنوان یک درمان موضعی یا در ترکیبات دیگر، توصیه می‌شود که با یک دوز بسیار کم، منطقه‌ای کوچک از پوست خود را آزمایش کنید. مدت زمان تماس و واکنش پوست را به دقت رصد کنید. در صورت مشاهده هرگونه سوزش، قرمزی، خارش، یا واکنش نامطلوب دیگر، بلافاصله استفاده از بوراکس را متوقف کرده و با یک متخصص پوست مشورت کنید. همچنین، مطمئن شوید که بوراکس مورد استفاده‌تان به درستی اندازه‌گیری شده و با دستورالعمل‌های ارائه شده توسط تولیدکننده یا منابع معتبر مطابقت داشته باشد.

مختل کننده هورمون ها

برخی شواهد حاکی از این است که بوراکس ممکن است اثرات هورمونی داشته باشد. مطالعات انجام‌شده در این زمینه، شامل بررسی‌های تجربی بر روی حیوانات (مانند موش‌ها و سگ‌ها) با مصرف مستقیم بوراکس و نیز بررسی افرادی که در معادن بوراکس مشغول به کار هستند و در معرض غبار بورات قرار گرفته‌اند، می‌باشند. در این مطالعات، دوزهای مورد استفاده، به‌ویژه در بررسی‌های استنشاقی، بسیار بالا بوده‌است.

اختلال ایجاد کردن در هورمون ها

استفاده داخلی بوراکس به طور کلی توصیه نمی‌شود. ساختار شیمیایی قلیایی آن می‌تواند منجر به تحریک پوست و مخاط گردد. گزارش‌های متعددی از اثرات نامطلوب بر جنین و رشد جنین در پی استفاده از بوراکس وجود دارد. مصرف طولانی‌مدت بوراکس با تجمع آن در بدن، احتمال بروز اختلال در عملکرد کلیه‌ها را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، مسمومیت ناشی از بوراکس می‌تواند با بروز علائمی مانند خستگی و استفراغ همراه باشد. برخی تحقیقات، اثرات سمی بوراکس را بر ساختار و عملکرد سیستم ایمنی بدن، به‌خصوص لنفوسیت‌ها، و همچنین ایجاد آسیب ژنتیکی نشان می‌دهند. به همین دلیل، استفاده طولانی‌مدت و به‌ویژه استفاده داخلی از بوراکس بدون مشورت با پزشک متخصص، شدیدا توصیه نمی‌شود.

برای استفاده‌ی ایمن از بوراکس بر روی پوست، چه اقدامات احتیاطی باید در نظر گرفته شود؟

برای جلوگیری از عوارض احتمالی استفاده از بوراکس در محصولات مراقبت از پوست خانگی، بلافاصله پس از تماس با پوست، لباس‌ها و کفش‌های آلوده را خارج کنید و محل مورد نظر را با آب و صابون فراوان بشویید تا اثری از بوراکس باقی نماند. این اقدامات احتیاطی به ویژه در مورد بوراکس به شکل محلول نشده و سایر ترکیبات غیر محلول باید به دقت رعایت شود.

مطالعات نشان می‌دهد صنعت آرایشی، به‌کارگیری بورات سدیم در محصولات مراقبت از پوست‌های آسیب‌پذیر را منع می‌کند.

طبق گفته پائولا :

بوراکس، با محدوده pH قلیایی (9 تا 11)، می‌تواند به عنوان یک حساس‌کننده‌ی پوستی در محصولات آرایشی عمل کند و موجب تحریک آن شود.

آیا بوراکس و جوش شیرین باهم یکی هستند؟

بوراکس (تترابورات سدیم) و جوش شیرین (بی کربنات سدیم)، هر دو به عنوان پاک‌کننده‌های خانگی «سبز» شناخته شده و از دسته نمک‌ها محسوب می‌شوند، اما در ماهیت شیمیایی و اثراتشان تفاوت‌های اساسی دارند. در مقایسه با pH 8 جوش شیرین، pH بوراکس در بازه 9 تا 11 قرار دارد، که نشان‌دهنده قلیایی‌بودن قابل‌توجه آن نسبت به جوش شیرین است. در حالی که جوش شیرین برای مصرف بی‌خطر شناخته می‌شود، بوراکس به هیچ وجه برای مصرف انسان بی‌خطر نیست و باید با احتیاط و طبق دستورالعمل‌های دقیق استفاده شود.

بررسی گزارش‌های شخصی و نتایج تحقیقات سازمان‌های معتبر مانند EWG، نشان می‌دهد که بوراکس پتانسیل تحریک پوستی را در برخی افراد دارد.  در حالی که این عارضه به طور گسترده شایع نیست، گزارش‌هایی از سوزش و ناراحتی پوستی ناشی از تماس با بوراکس وجود دارد.  بنابراین، به دلیل احتمال معقول وقوع این عوارض جانبی، جایگزین‌های ایمن‌تری برای بوراکس وجود دارند و استفاده از آنها ترجیح داده می‌شود.

به جای بوراکس از چه ماده ای می توان استفاده کرد؟

بسیاری از افراد پس از آگاهی از خطرات احتمالی بوراکس، به دنبال جایگزین‌هایی برای آن می‌گردند. این ماده معدنی طبیعی، در دریاچه‌های فصلی با تبخیر و پر شدن مکرر آب به مرور زمان تشکیل می‌شود. بوراکس می‌تواند باعث تحریک پوست و چشم شود و یک مطالعه نشان می‌دهد که ممکن است تأثیرات منفی بر سیستم تولید مثلی مردان داشته باشد. با وجود این، در صورت تمایل به استفاده از آن، جایگزین‌های مناسبی مانند جوش شیرین، خاک دیاتومه و نشاسته ذرت وجود دارند.